مطالعه افزایش خطر ابتلا به اختلالات عصبی را در بین بیماران مثبت COVID-19 نشان می دهد.
مطالعه جدیدی که امروز در هشتمین کنگره آکادمی نورولوژی اروپا (EAN) ارائه شد، نشان داد که بیماران سرپایی مثبت کووید-19 در مقایسه با افرادی که آزمایش ویروس آنها منفی بود، در معرض خطر بیشتری برای اختلالات عصبی هستند.
این مطالعه که سوابق سلامتی بیش از نیمی از جمعیت دانمارک را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، نشان داد افرادی که تست COVID-19 آنها مثبت بود در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون و سکته ایسکمیک قرار داشتند.
از مجموع 919731 نفری که در این مطالعه برای کووید-19 آزمایش کردند، محققان دریافتند که 43375 نفری که آزمایش آنها مثبت بود، 3.5 برابر افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، 2.6 برابر با بیماری پارکینسون، 2.7 برابر با سکته مغزی ایسکمیک و سکته مغزی داشتند. 4.8 برابر با خونریزی داخل مغزی (خونریزی در مغز) افزایش یافت. در حالی که التهاب عصبی ممکن است به توسعه سریع اختلالات عصبی کمک کند، نویسندگان همچنین پیامدهای تمرکز علمی بر عواقب طولانی مدت پس از COVID-19 را برجسته کردند.
این مطالعه بیماران بستری و سرپایی در دانمارک را بین فوریه 2020 و نوامبر 2021 و همچنین بیماران آنفلوانزای مربوط به دوره قبل از همه گیری را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. محققان از تکنیک های آماری برای محاسبه خطر نسبی استفاده کردند و نتایج برای وضعیت بستری شدن در بیمارستان، سن، جنس و بیماری های همراه طبقه بندی شدند.
با این حال، افزایش خطر بیشتر بیماریهای عصبی در بیماران مبتلا به کووید-19 بیشتر از افرادی بود که آنفولانزا یا سایر بیماریهای تنفسی تشخیص داده شده بودند. خطر سکته مغزی ایسکمیک در بیماران مبتلا به کووید-19 در مقایسه با بیماران بستری بالای 80 سال با آنفولانزا و ذات الریه باکتریایی 1.7 برابر بیشتر بود.
فراوانی سایر بیماریهای عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس، میاستنی گراویس، سندرم گیلن باره و نارکولپسی پس از COVID-19، آنفولانزا یا ذاتالریه افزایش پیدا نکرد.
دکتر پردیس ظریف کار افزود: ما از افزایش خطر ابتلا به اختلالات عصبی و عروق مغزی در بیماران مبتلا به کووید-19 مثبت در مقایسه با بیماران کووید-منفی حمایت دریافت کردیم که باید در آینده نزدیک توسط مطالعات ثبتی بزرگ تأیید یا رد شود. با اطمینان، جدا از سکته مغزی ایسکمیک، اغلب اختلالات عصبی بعد از کووید-19 بیشتر از آنفولانزا یا ذات الریه باکتریایی اکتسابی از جامعه بروز نمی کنند.
این یافتهها به درک ما از تأثیر طولانیمدت COVID-19 بر بدن و نقشی که عفونتها در بیماریهای تخریبکننده عصبی و سکته دارند کمک میکند.»